Kara dünya


Mutsuzluk bu dünyada benden yana,
Gülmeyecekmi yüzüm hayatim boyunca,
Dertlerimi kendime ettim dua,
Isigi gökyüzünde göremez oldum adeta...

Tüm bedenimi sardi karanliklar perdesi,
KAlmadi içimde umutlarin zerresi,
Kendimi taniyamaz oldum içiyorum zehiri,
Tanrimdan dilegimdir yalnizca sevgi...

Yüzümdeki gülen maske agir geliyor,
İçimdeki nefret disima tasiyor,
Omuzlarim çöküyor, dertleri kaldiramiyor,
Bu kara hayatta ümitlerim yok oluyor...

Bir nebze mutluluktur tek dilegim,
Arayisim bir gönüldür sevgi verebilecegim,
Hayata gülen gözlerle bakabilecegim,
Yalnizca bir isiktir istegim...

Fevziye Serin

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com