çaresiz seviyorum çünkü sevmişim
bir sevmekki sevdiğimi anladığım an
ellerimde solan buket gülleribir gör
ne yapraktır ne dikendir elimde kalan
bahçıvanım şimdi eli sopalıbir kör

öyle şaşkınki başım nerede bilmedim
koştuğum her kısa yolda sonu görmedim
azrail canım almadı yine gülmedim
o solgun bahçedeyim gel bir halimi gör

o petektir ben balıyım dolmuşum ona
kimseler komuyorlar beni yanına
nefes bile sığmıyorda bu öksüz cana
sığsada tüm ümitlerim şimdi birer kör

bulutları göğe sersem yinede yetmez
seviyorum sevilmeyi yüreğim bilmez
cephelerde yitirdiğim saadet gelmez
mutluluğu avuçlayan yüreği bir gör

artık çareyi aramam çünkü o sensin
o en küçük sebeplerden yitip gitmişsin
şu garip halım derdini neden görmezsin
o uğruna can verdiğim gözlerdemi kör

o denize methettiğim gözlerdemi kör...

Erdal TAŞKÖPRÜ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com