Lodos
Uzaklarda çok uzaklarda
kurbağalar
Bataklıkların bilinen sesi
Bir duruyor bir başlıyor
Yer altından gelir gibi

Işıklar oluyor kör kandil
Öyle zayıf en uzak yıldızlar utanıyor
Alıp dikmek istiyoruz başucumuza
Işıklar büyür mü birleşince
Sevgiler gibi

Bir yerlerde bir yara durup durup kanıyor
Durup durup hatırlıyoruz
Daha dün ölmüş oğlumuzu
-Mavi gözleriyle nasıl olmuştu da-
Ya da bize dün gibi geliyor
Kar-altı aydınlık mıdır
Kardelenler başverir son kışta
Bembeyaz umut çiçekleri talim yerlerinin
Birbirinden uzak nice toprakta

Bir lodostu besbelli
Kimbilir ne zaman çıkmıştı yola
Koşa koşa geliyordu simsiyah
Dalgalarla. Uzaktı
Simsiyah bir uğultuydu henüz
Ama gelecekti hepimiz biliyorduk
Gelecekti ıslatmağa köpüklerle
Bembeyaz köpüklerle
Yürümeyi unutmuş ayaklarımızı.
Mehmet Doğan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com