Bana Kalan Ayışığına
Yanmak çözüm olsa keşke yangınıma,
Ağlamak kar etse keşke yaralarıma?
Gitmek çare olsa keşke ayrılığıma?

Nedir acaba yaptığım yanlış?
Tam derken ?buldum onu? diye?
Acı bir tebessüm bırakıp yüreğimin tarih kitaplarına,
Bir virgülle niye bütün güller soluyor?
Hikayeler erteleniyor bir başka yağmura?
Ümidim açıyor yelkenlerini yine,
Yapraksız, kuru bir sonbahara...

Daha dün yemyeşil gözler gözlerime gülerken,
Bugün bir ayrılık ezgisi bürümüş yüreğimin tüm düzlüklerini?
Biz nasıl bittik? Elvedalar bile yarım kalırken?

Tam sana yeşermeye başlamışken ömrümün yamaçları,
Daha yüreğimde korkak korkak kök salarken kardelenler,
Doğalı bir ay olmamış bir güneşle,
Koca bir bahar istedin benden?
Yetmedim, yetişemedim?
Bende gömdüm gözlerini, senden kalan buzlara?
Söyle şimdi...
Kimin gözleriyle ağlayayım ben bana kalan ayışığına?

Rüyalarımda bir sen var senden kalan,
Her unutmaya çalıştığımda seni, sen getiren gözlerime?
Gece gibi üstüme çöküyor, her yıkılan evren?
Hangi hain nota yakışır bu hüzzam bulutun grisine?
Ben nasıl bu kadar güçsüz olabildim,
Sana... Nasıl bu kadar çabuk yenildim,
Hep yanyana savaşmaya söz vermişken?

Acaba biz uyuyormuyduk bu aşkı yaşarken?
Çok geçmeden uyandık ta, mahur bir ezgi mi çalıyoruz,
Bizden bize kalan bu siyah beyaz alevlerden
Büyüdükte sevdalanmayı unutuyoruz...
Çocukluktan vazgeçip bir bir mutlu oluyoruz,
Kim bilir, belki de çocukça bir mutlulukla ölüyoruz,
Tutamadan gerçek bir mutluluğun küçücük ellerinden?
Ve belki de bile bile kaçırıyoruz gözlerimizi
O hep birbirimize bakan buğulu pencerelerden?

Dev bir destanı öldürmek bu kadar kolay mı?
Baş harflerimizi bile kazıyamadan, bir ezginin gövdesine,
Sessiz bir ceset daha gömdük kimsesiz aşkların mezarlığına
Liseli sevgimizden bir soru bırakarak ders kitaplarına?
Birleşmeyi başaramayanlar ayrılırlar mı acaba?..

Gemiler dönerken en derin denizlerden,
Biz gittik hep birbirimizden?
Gitmek çare değil, ayrılığa?
Yaşıyorsam bir yürek taşıyorum koynumda.
Ve eğer gidiyorsam güneşle,
Bil?
O yürek şu anda seninle?

Ölmüşsem,
Boşver? Ben kimim ki? Ölürsem öleyim?
Ama yine de bil?
Sen başkalarındaysan bile, Ben şu an sendeyim?

Sadece masallarda yaşanırken gerçek aşklar,
Biz masal olmuşuz farkında değiliz?

Gel hala bizi yazarken bu soğuk sonbahar,
Kollarımda gözlerinin yeşilinden bir filiz,
Ve bize dair bitiremediğim bir masal var?

İsmail KUYUCULAR

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com