BİR GÜLÜŞÜN YETTİ
Artık benim için hayat bir düştü;
Her karesinde seni ve özlemini taşıyan.
Boncuk tanesi gözlerini unutamam...
Pervane oldum bir kere,
Dönüp dönüp duruyorum işte.
Baksana buz kesti yüreğim
Sırılsıklam yenildim sana.
Anlasana;
Kalbim ta derinden vurgun yemiş
Ve kıpkırmızıya boyanmışçasına tutulmuş sana.

Seni bu kısacık zamanda neden bu kadar çok sevdim?
Sadece peri tadındaki güzelliğin miydi?
Aklımı başımdan alan;
Yoksa sıcacık sesinin kulaklarıma bıraktığı kısık bir titreşimmiydi?
Belki hepsi,
Belki hiçbirisi değil.
Çünkü ben senin en çok gülüşüne kapıldım.
Yani bir gülümseme ve bir aşk...
Ama karşılıksız ve bir zindan gibi yalnız.

Senden vazgeçmek şuan kolay belki
Ama ben çok şeyden vazgeçtim bu hayatta
Ve her vazgeçişim ağır bir yenilgiydi
Oysa seni kazanmak,
Seninle varolmak
Ve seni düşlemek yenilgilerin en acısına bile değer.

Bu zindandan çıkmak için küçükte olsa bir ümit yok mu?
Beni bu kadar çabuk karanlıklara koyuverme.
Hem bu gecelerin ne ayı nede parıldayan yıldızları var
Hem yalnızken üşürüm, hastalanırım;
Belki korkarım...
Ama yinede sen bilirsin.
Ve sana en hırçın sözüm:
Beni yaşattığın o çocuğun anıları arasına gömme ne olursun.

Ve şunu hiç unutma:
Her sevdada apansız yenilen
Ve acı çeken bir tek sen değilsin.
Hayla senden vazgeçmemi istiyorsan,
Bu zoru başarabilirım belki.
Ama şunu da bil:
Seninle mısralara yeniden merhabaydı bu kısacık şiir
Baksana iki senelik küskünlüğüm baya bi özletmiş mısraları
Ve umarım bir bitişe sunulmuş bir beste olmaz bu mısralar
Olsa bile:
Bir gülüşün yetti seni sevmeye
Ve bir gülüşüne değdi,
Geride bıraktığın bu hazin sonu çekmeye.

Hoşça kal kısacık öykümün kardelen çiçeği,
Hoşça kal görmek için planladığım tesadüflerin esareti
Hoşça kal bir gülüşüne kandığımı dünyası hoşça kal.
Ve ben artık acı çekmek istemiyorum deyip;
Hemen ardından da ders çalışacam diye ekleyen tatlı gülümseyiş;
Hoşça kal sevgili...
Hoşça kal...


müslüm zorlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com