GİTMELİYİM
GİTMELİYİM..........
Ya ben yabancıyım bu gece bu şehre ,
Ya şehir beni anlamıyor.
Bu sessizlik bu karanlık ürkütüyor beni,
Alıştığım hiç bir şey yok artık,
Üst kattaki ZELİŞ ile HAYDAR tartışmıyor eskisi gibi,
Kaç gecedir ne bir vazo düştü aşağıya,
Ne HAYDARın rakı şişeleri,
Mhalleyi balkona döken polis sirenleride yok...
Haa,polisler hala geçiyor ama,sessiz sedasız.
Çoktandır sokağın solistide yok,
Oysa her akşam aynı saatte geçer beş on şarkıyı
bibirine karıştırdığı potporiyi meze ederdi sarhoş yüreğine..
Okadar .içten okadarda dokunaklı söylerdiki,
Arasıra rotar yapardı hıçkırık arası,
Oda gitti işte artık geçmiyor buralardan yalpalayarak.
Şu ceviz ağacının müdavimi baykuşta yok.
Uykumuzu bölüyor,huzurumuz kalmadı diye,
kaç gece taşladık onu don,gömlek...
Hoş;artık gelsede kaçırabileceği bir uykumuzda yok,
Bütün gidenler gibi uykumuzda firari..
Ama,yeter artık gitmeliyim buralardan.
Ne ben bilmeliyim gittiğim yeri,
Ne ayaklarım bilmeli beni nereye götürdüğünü,
Bir lokomotifin peşinde çığlık çığlığa koşan vagonlar gibiyim.
Ne buz gibi raylar üşütüyor tenimi,
Ne lokomotifin harareti ısıtıyor kalbimi,
Ne geçtiğim köprüler vuslat oluyor hasretlerime,
Ne girdiğim tüneller çıkartıyor beni ışığa,
Nede,nede kalabalıklar paylaşıyor yalnızlığımı.
Ama yeter artık gitmeliyim buralardan.
Ne geçtiğim yollar bilmeli beni,
Ne güneş görmeli gölgemi,
Ne yüreğimi yakmalı gurbet gençlik çağımda,
Ne sevdiğim duymalı sesimi ağladığımda,
Gitmeliyim........
Mehatabı kucaklamalıyım bir dolunay vakti,
Yıldızlara asmalıyım bütün korkularımı,
Karanlığın yüreğine vurmalıyım hançeri..
Artık anlaşamıyoruz seninle,
Gözlerin bakmıyor eskisi gibi,
Paronayak yürüyüşlerimi kesiyor duvarlar.
Hem;nasıl söylesem?
Sevdiğimde yok içinde.........
Artık anla;artık anla ortak bir yanımız kalmadı..
Ben kadehleri kırdım....
Sen kalbimi.......
Ama yeter artık gitmeliyim...
GİTMELİYİM BURALARDAN.GİTMELİYİM...........
ERKAN BAŞOK

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com