AFFETMEM SENİ
AFFETMEM SENİ
Bıraktığın mazinin her gün peşinden koştum,
Şimdi durgun yüreğim bir tek seninle coştum.
Damla damal düşen yağmur yüreğime işliyor,
Sırılsıklam ıslandığım o akşamı düşlüyor.
Razı değilim böyle habersizce gitmene,
Hiç suçum günahım yokken bana sitem etmene.
Eller ne derse desin gitmeyecektin hani,
Gururumu kırıp gittin asla affetmem seni.
Kızgın çölün ortasında susuz bıraktın beni,
Bir yudum su olsanda artık içmem ben seni.
Kaçırdın sevgilim kalkan en son treni,
Vagon vagon,durak durak ara şimdi sen beni.
İlk baharım derken sana hazanlara ittin beni,
Dört mevsim cemre olsanda artık affetmem seni.
Kayalarda parçalanan dalga gibi kırdın beni,
Sevgi yüklü gemi olsan bu limana almam seni.
Seni sevmekti tek suçum aldırmadın kırdın beni,
Bitmez sevgim nefret oldu artık aramam seni...
ERKAN BAŞOK
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com