BAHARDAN UZAKTA
Kurtlar vadisinde bir sofra arıyorum.
Vefalı sevgililer gibi uzaktan,
Gülümseyen rüzgarlar sıyırıyor içimi.
Kendi öz bedenimde kendimden bir iz?
Sıyrılıyor içimde hayal ebedden.
Kendimi sen bildiğim limanlarda unutup,
Geçiyorum sözden önce sevgi süzgeçlerinden.

Karlar yağıyor üstüme serin.
Yüzüme vuran rüzgarda yanıyor her şey.
Senden kalan ne varsa üzerimden uçuyor.
Küllenmiş toprakta gelinlik bir kız,
Süzülüyor doğanın en kuytusuna.
Saçaklarda titreyen serçeler gibi,
Baharda sırılsıklam aşklar ufukta?
Döner mi geriye o sevgililer ?
Güneşte bildiğim bir şey arayıp,
Umudu çalıyorum hayal iklimlerinden.

İçimde bir çocuk, gözleri kara?
Bulutları yüklü bir gökyüzünden,
Damla damla süzülüyor toprağa.

Geceyle birlikte çöküyor gövdem.
Odamın kuytusundaki bu suçlu kim ?
Ben miyim, hangi ceza atılıyor uzaktan ?
Tam alnıma isabeti belki bu yüzden?
Gelse bir ses, belki bu hoyrat rüzgar,
Kesilecek en kalın yerinden de olsa
Baharı çağıran o dudağından.

murat serkan önder

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com