Kökler

Kalbime ektiğim
Bir fidana benzer benim sevgim!
Eger kolay diyen varsa aska
Inanmayın dostlarım inanmayın!
Az cekmedi bu tohumdan bu yurek
Opusmelerde onu kalbime gomdumde
Iyi bir halt mı yedim?
Buyusun diye ne umutlar besledim
Gozyaslarımı feda mı etmedim
Basardım dostlarım,
Fidan yetistirecektim.
Ilk once koklerini saldı kalbimin derinligine
Sonra fidanımın yesillerini goruverdım
Mutluluk bu mudur bilemeden
Yagmura,sele,ruzgara hep onun icin
Iste dostlarım hep onun icin gogus gerdim.
´Kolay olmuyor sevgi´ diye sikayet etmeden
Sozcuklerin sıcaklıgını ona gonderebildim
SENİ SEVİYORUM diyen sozcuklerdi tercıhım
Eger sahte sözcuktur diyen varsa aska,
Inanmayın dostlarım inanmayın!
Kırmaya calıstıklarında fidanımı,onleyemedim
Belki zaman belki bir yabancı yapmıstır dedim
Caresiz kaldım da derman olamadım,
Yıktılar sevgimi de,kokleriyle kalakaldım.
Yıllarca kokleri oyle yaktı ki kalbimi,
Gozyaslarım yagmur olduysa da dindiremedim.
Eger acı yoktur diyen varsa askta
Inanmayın dostlarım inanmayın!
Her biten sevginin geride kökleri kalır,
Bazen usul usul içiniz sızlarsa
Bilin ki dostlarım
bir yerinizde koklerin kanattıgı yaranız vardır!

Zahir Kılıç


zahir kılıç

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com