Gönül
Coşkun sular gibi çağladın,coştun
Hiç durdurmadın,hep peşinden koştum
Ben yanaşmak istedim,sense kaçtın
Sen beni kendine,yol ettin gönül

Nerde güzel görsen bakar kalırsın.
Ne vaz geçersin,nede alırsın
İki ara,bir derede kalırsın
Altın idim,beni pul ettin gönül

Çıkarttın yola,menzilin çok uzak
Yoluma kurdurdun,geçilmez tuzak
Bırakmadın senle,kol kola gezek
Sen beni kendine,kul ettin gönül

Gönül,Servet bıktı senin elinden
Korkar oldum artik elin dilinden
Ölürsem,tutma sakın salımdan
Sağ iken mezara,sen koydun gönül

Servet KÖROĞLU/ 13.03.2003



Servet Köroğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com