Niye Kapattınız Penceremin Önünü
Niye kapattınız penceremin önünü
Çekin şu iğrenç şeyleri
Görmek istediklerim bunlar değilki
Niye kapattınız penceremin
Göz bebeklerim oynuyor
Durdurmaya gücüm yok
Niye kapattınız penceremin önünü
Anlamsız bakıyorum artık
Niye bu kadar düşündürücü
Doğanın kanunumu değişti
Niye kapattınız penceremin önünü
Bu acılar beynimi kemiriyor
Bu acılar benliğimi alıyor
Çıkmak istiyorum içinden
Niye kapattınız penceremin önünü
Yağmur damlaları yüzüme düşmüyor artık
Toprak eskisi gibi kokmuyor artık
Sular bulanık ben gibi
Niye kapattınız penceremin önünü
Anlımdan vurulurcasına aşık olmak istiyorum
Aşk bu kadar uzakmı
Yoksa yanı başımdamı
Niye kapattınız penceremin önünü
Tabelalar hep aynı sokağa götürüyor beni
Başka sokaklar kalmadımı
İçinde gezip dolaşacağım
Niye kapattınız penceremin önünü
Umutlarım yok artık
Her şey yalan olup gitti
Yokmu ufuklarda sevginin yeri
Niye kapattınız penceremin önünü
Hayatım tükendi
Sevgi mi
Burdan hiç geçmedi
Niye kapattınız penceremin önünü
Bunların hepsi çok geldi
Yada bu şehir bana dar
Açın yolumu
Niye kapattınız penceremin önünü
Muhsin Tunç

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com