Sevgili Öğretmen Hanım
SEVGİLİ ÖĞRETMEN HANIM

Sizde geçip gitmeseniz bu sokaktan
Küçük adımlarınızla her sabah her akşam
Çoktan göçerdim inanın çoktan
Nasıl da izlerdim sizi gizli ürkek utangaç
Paylaşırdınız yoksulluğumuzu üzülürdünüz
Daima bulunurdu dilencilere verecek bozukluğunuz
Üzülürdüm merhametinize üzülürdüm
Zenginliğiniz gönlünüzdeydi sizin ufacık
Tefeciktiniz ama kocamandı yüreğiniz / esmerdiniz
Bir adam vardı sanki beklediğiniz
Ah bir gelse tüm esmerliğinizi Ona verecektiniz
Hüznünüzü perdelerin ardına gizlerdiniz
Her gece pencereniz önünden geçerdim
Duyardım arka odada hıçkırarak ağlardınız
Ne çok bilmek isterdim oysa ne çok
Sizi mum misali eriten acılarınızı


Birde kediniz vardı adı hicrandı
Bir o bilirdi size nasıl yandığımı
Kaç kez kapınıza kadar gelip çalamadığımı
paylaşmak için gözyaşlarınızı
Aah sevgili melek öğretmen hanım
Nasıl da anneleriydiniz sokak çocuklarının
Ah nasıl da kendinizi yiyip bitirirdiniz
Her geçen çoğalıyor olmalarına
Tüm sokak köpeklerini ellerinizle beslerdiniz
Merhametinizden bir deri bir kemiktiniz
Ve nicedir delinmişti kunduranızın tabanı
Durakta bazen bir saat otobüs beklerdiniz
Sıkı sıkıya sarıldığınız naylon montunuzla
Karlı havalarda nasıl da tir tir titrerdiniz

Ben bir akşam kahrımda öleyazdım
O külüstür kamyona yüklenirken eşyanız
Kucağınızda eski bir daktiloyu taşımaktaydınız
Sonra başınızı kaldırdınız gözleriniz gözlerime değdi
Ben artık ölmem dedim içimden Tanrım
Gözleri gözlerime değdi nasılsa bir meleğin
Elimdeki gülü uzattım size - ne olur gitmeyin - dedim
Şaşırdınız hiç konuşmadınız sonra ?ne olur gitmeyin-
Gözlerime tüm merhametinizle baktınız
Sizi nasıl da sevdiğimi sanki anladınız
Ben oracıkta öleyazdım
Daktiloyu elinizden alıp bir yerlere bıraktım
Elinizi tuttum eliniz bu gün bile
sıcacık yumuşacık eliniz
Tanrım minicik bir melek eli, elimi tutmuştu
Sanki evrendeki tüm iyiliklerin yüreği avucumda
Pıt pıt atıyordu ve ben artık ölmem dedim Tanrım
Bu hatıra gayrı süründürür beni

Sonra başınızı önünüze eğdiniz
Bu hareketinizle anladım ki gitmeliyim dediniz
Koştum sonra koştum koştum sahile kadar koştum
Utanmasam kendimi yine denize atacaktım utanmasam
Sonra iki birayla zil zurna sarhoş oldum
Pencerenizin önüne oturdum karanlıktı öğretmen hanım
Sessizdi tüm mahalle artık kimsesizdi
Her kez terk edilmiş birer sevgiliydi
Pencerenizin önüne oturdum bekledim
Bekledim / bekledim / bekledim
Ağlayan bir meleğin hıçkırığını bekledim
...
Sonra / sonra ve daha sonra.

09/03/2003

Hayrettin TURAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com