GECENIN GOZLERI KORDUR
Bir gelincik tarlasıydı sevişirken seninle
Utancından kıpkızıl bir deniz birde biz
Ve ekim / ve gece / ve atlıkarınca
Ortak bir şarkıdır sevmek
Yüreğim herekaltı seninki Spartaküs
Ahlak mı kalıcı güzellik mi / sormuyorum sana
Sormuyorum sadakat nereye kadar insanca
Yazdıklarım (hayata rağmen) tutanağıdır acılarımın
Mesela, bisiklete bindiğimiz temmuz?u hatırla
Yirmişer yıl sonra ilk kez çocuktuk
Kınalı?nın kına rengi patikalarında
Ben şarkı söylüyordum sen ıslık çalıyordun / şendin
Kuşlardı vokalin ve tamamen sendin
Bir meşe keman çalıyordu yolun ortasında
Peşin sıra el sallayan çiçekleri görmeliydin
Sevmek belki paylaşmaktır
Gecenin gözleri kör üstelik kaypaktır
Tüm radyolar inadına kederli şarkılardadır
Gözlerin ne yana dönsem gözlerin vardır
İçmek her gece tekrarlanan bir başka intihardır
Oysa ölümün yolculuğuna alkolle yürüdü babam
Ecel süsü verdi intiharına
Yaşama olan saygısından diye düşündüm
Çünkü sevmek anlamaktır.
Yüreğim güzel insanlar mezarlığı oldu zamanla
Söyleme dedi korkuluk bırak gitsin yoluna
Aşk belki kulağa fısıldanan bir masaldır
Oysa şimdi senden tek aklımda kalan
Çekip gittiğim gece yüzündeki yıkımdır
Bakarken ardımdan uykulu kapıdan
Keder keder ve sadece kederdir
Belki çoğalmaktır sevmek
Oysa ben seni her hatırladığımda
Yol ortasında neşeyle keman çalan,
O meşeye sırtını dayamış ve
Şiirlerimi yüksek sesle okurken bulmak isterdim
Sevmek temiz saklamaktır
Ve ekim / ve gece / ve atlıkarınca
Doğru kişi gerçek aşk yoktur
Ve yoktur ruh ikizin arama boşuna
Sevmek belki tutunmaktır
Bizler birer zavallı korkuluğuz
ve aşk konmaz kurak tarlamıza
çünkü sevmek içindeki aynaya bakmaktır.

24/11/02

Hayrettin TURAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com