AYNA
Yalnızlıkta bir çeşit kahramanlıktır
Kendi boşluluğuna düşmemek savaşıdır ki
Ben örselenmenin daha beterini bilmiyorum.

AYNA

İlk tanışmamızda çocuktum daha
Babam dedi ki bak oğlum bu bir ayna
Herkes birgün yalan söyler de sana
Hiçbir zaman yalan söylemez ayna

İlk seninle kestim bıyıklarımı
Sana bakarken kaçırırdım randevularımı
Gençsin, güzelsin dedin yıllarca bana
Sayende kimseleri beğenmedim ayna

Geçti böyle yıllar seni bırakmadım
Her söylediğine tereddütsüz inandım
Artık sevinmelisin bak yalnız kaldım
Seni kırsam babamdan yadigarsın ayna

Başladın zamanla yalan söylemeye
Sakalın aklaşıyor dedin dökülüyor saçların
Bak senin de birer birer döküldü sırların
Sen de benim gibi yaşlanıyorsun ayna

Artık yaşlandın dedin unutmalısın beni
Zalimler zalimi bir sevgili gibi
Gençlik ister ruhum bırak artık peşimi
Meğer en büyük yalancı senmişsin ayna

Artık düşmanım oldun bakmam gayrı sana
Mahzene atacağım seni en kısa zamanda
Yedi yıl uğursuzluğun kaderim olsa da
Dilin bir karış oldu seni kırarım ayna.

02/04/2003


Hayrettin TURAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com