Sus Bebeğim
Bir zamanlar bizdik?
İkimiz her gün beraberdik.
Tan vaktinden bütün yıldızlar ortaya çıkana dek?
Peki şimdi niye böyle?
Sen ve ben,
Alışmıştık birbirimize hani?
Zorlama kendini!
Nedenlerini anlatmana gerek yok.
Biliyor musun? Umurumda bile değil!
En iyi arkadaşımı kaybettim az önce.
Acı tatlı bir sürü anıyı
Söyleyeceklerinle gözlerimin önünden geçirtme!
Dinlettirme kendini bana!
Konuşma!
Unutmak mümkün değil?
Anıların çoktan silinmiş olabilir;
Ama bu yaptığını unutamam?
Gerçekler buysa,
İnanmamaya çalışırım.
Fakat hafızama kazınmış ilk öpücüğün,
Soğuk ellerimi ısıtışın?
Duymak istemiyorum sesini artık!
Sus bebeğim!
Lütfen sus!
Görmüyor musun halimi?
Dayanabilir miyim sanıyorsun sözcüklerine?
Gidişinde belki haklısın belki de hiç.
Ama beni düşünmediğin belli.
Ağlıyorsam bil ki gittiğin için değil,
Kalbime üzülüyorum?
Benim gibi o da yalnız kalacak.
Sus bebeğim ve ardına bakmadan git!
Başımı ellerimin arasına koyacağım az sonra?
Sonra bir ayna seçeceğim kendime.
Karşısına geçip gözyaşlarımın Nasıl sel olup aktığını görmek için?
Bağrıma taş basmakla dinse keşke bu acı!
Yeni bir hayat mı başlıyor şimdi?
Yoksa ilk ve son bir ölüm mü?
Ayna, yalan olduğunu söyle bana!
Gördüğüm ölü bedenim değil, değil mi?
Öldüysem de onun yüzünden değil, değil mi?

aLaTuRkUaZ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com