Savaşın Gözleri
Bir duman gök yüzünde
Yanan evlerin dumanı.
Tiz bir çığlık duyulur
Küçük bir çocuk
Kurtarmak istiyor
Yaralı babasını...

Cümle alem bakıyor
Bu ölüm oyununa
Daha kimbilir kaç kişi
Gidecek yanımızdan
Ayrılık vakti ve sonra
Yolculuk tabutsuz ve
Kefensiz yatılan yerler
Artık bir mezar
Olacağını bilseler
O sevgsiz,yaşlı gözler...


Bu ne biçim savaş?
Bu ne biçim savaş?
Tüfeğe karşı sallanan
Bir kör kılıç
Nasıl kopup düşüyor
Görüyor musun arkadaş?

Toprak tankların altında
İnim inim inliyorken
Yağmur sağnak sağnak
Kanları sürüklüyor
Bir evin duvarı
Gürültüyle yıkılıyorken
sular,dalga dalga
ıslak bulutlar yapışmışken
Bu vahşet karşısında
Kaldırımlara...

Yanan alevler
İs kokuları,cesetler
Sokak,sokak değil
Sanki pazara satılık
Çıkarılmış etler?

Bu yaşlı gözler?
Bu yaşlı gözler?
Sona kalanların gözleri.

Bu yaşlı gözler?
Bu yaşlı gözler?
Kanlı savaşın gözleri.

*HAS

Hasan Alperen Selçuk

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com