GİDERKEN


Sen ağla güvercin,
Bir hıçkırığın ardından,
Birini sev çılgın gibi,
Unut ardından.

Sen ağla güvercin,
İnsanlar uyurken,
Parlak yıldızlar yerini bırakırken güneşe,
Bir gece yolları düşün,
Unut ardından.

Sen anlat güvercin,
Artık duyulmuyor sesin,
Artık çıkmıyor nefesin,
Yine biz yenildik,kesin,,,
Ve unuttuk ardından,
Lezzetini unuttuk rüzgarın,
Ve çınlayan sesini.
Bir umut bulduk yollarda,
Koştuk ardından,
Ve kaybettik izini.

Ama dönmüyor artık dünya,
Güvercinler sağır.

Seni gördük güvercin,
Bulutların yanında,
Gölgen ayda saklandı,
Ay rüzgarda,
Gördük özlediğimiz şeyleri,
Ruhumuzu yücelten şarkıları,
Ve el çırptık ardından,bağırdık yine.
Ayın beyaz,narin,yorgun,bitkin sinesine?
Ve artık uçuyor rüzgar,
Üşüyor masmavi gök.

Seni gördük güvercin,
Umutların yanında.
Umutlar ki hafif benden,
Hayattan ağır,
Ve dönmüyor artık dünya,
Güvercinler sağır.

Giderken,
Bir şarkı söyle bize.
Kargaları sevmiyor insanlar.
Bir şafak vakti gelen,
Damlayan yağmur istiyorlar.

Sen uç gökte rüzgar gibi,
Sensin ruhların sahibi.


erhan fuçucu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com