ARDICIN GÖLGESİNDE


Karışmış bahçe her zamanki gibi,
Kelebekler uçuşuyor ağaç diplerinde,
Çiçeklerin yaprakları sallanıyor,
Bu mevsimde.

Bir şeyler görünüyor uzaktan,
Beyaz gölgeler,
Masum değil yaptıkları.

Kelebekler sallanıyor yapraklarda,
Canavarın dişlerine sıkışıyor rüzgarın saçları.

Güneş gibi,
Uzak umutlar,
Süzülen gözlerin kadar uzak.
Ağlayan kalbim yoruluyor.

Dünya ağlıyor ama,
Acıdım rüzgarı,
Acıdım rüzgarı.
Rüzgar ağlıyor ama,
Ardıç ağacının gölgesinde,
Biz de ağlıyoruz bu mevsimde.

Uzak artık hayat.
Umutlarım gibi.
Ölüm kadar yakın,
Bulutlar kadar uzak.

Bu mevsimde,
Soğuk,sert bir bakışı hayatın,
Ağlamaya zorluyor bizi.

Kaçmaya zorluyor bizi hayat,
Dağların ardından,
Kuşa çeviriyor bizi,
Ama kanat vermiyor.

Eskiden olduğu gibi soğuk,
Buza çeviriyor bizi,
Güneşin önünde parçalanan.

Coşkumu gençliğime,
Gençliğimi umuda bağlıyorum.
Soğuk,sert bir bakışı hayatın,
Kuşa çeviriyor bizi,
Ama artık rüzgar esmiyor eskisi gibi..






erhan fuçucu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com