MARMARA
MARMARA
Susuz kalan mayıs çiçekleri solmuş önce
Yüzü sararmış
hatta yorulmuş güneş
Deniz çekmiş iskeleden kıyılarını
Yüzdürülecek gemiler karaya çekilip
Dubalara bağlanmış halatları
Hatta yalnız kalmış
Yansımamış yıllarca mehtabın ışığı,
Doğmamış hiç yakamoz,
Düşmemiş kimsenin ellerine gökteki yıldızlar
Sabah olunca susamış martılar
Çekilmiş Marmara,
Karşıdaki herkes kalmış bu yakada
Hatta doğmamış güneş
Çekilmiş suları boğazın
Gitmelerin ötesinde
Gelmiş, kalmış, yaşamış ömürlerince
.......
Nasıl hasrettir bu,
Bu nasıl özlemdir.
Yaklaştıkça yaklaşıyorsun
Doldukça içime kanım boşalıyor denizlere
Alıyor şimdi gökyüzünü alaca kızıllık
Korkutuyor karanlıklar
Ve hatta bu kalbime
Can geliyor
Canımdan ediyor hatta bu uykusuzluklar
Ve değildir ki bu geçmişe özlemim
Anmıyorsam da geçmişi
Yeni doğan güneşi görmezdim
Görmezdim bu günümü ,
Ve hatta sensiz yaşanacak gelecek yılları
Şimdi koşuyorum geleceğe
Taşıyor olsam da seni içimde
Taşınıyor çünkü hüznüm
Dağılıyor gün ışığı sisleri arasında
Bir daha gelse miydim dünyaya
Diye sormuyorum kendime
Yaşanacaksa da böyle yaşanır diyorum artık
Ama vazgeçmiyor, vazgeçemiyorum
Nasıl sevgidir bu
Bu nasıl aşktır ki
Beni seninle besliyor
......
Neyse vakit doldu
Gitmeliyim
Bir on beş dakikam daha yok işte
Üzgünüm.
Ben hep burada, bu iskeledeyim...

Murat genç... 28 mayıs 03







Murat Genç

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com