Iraka armagan
düsen bombalar,patlayan silahlar unutturdu bize türkülerimizi

ağlayan çocuk sesleri ağıt oldu evlatlarımıza

ve babasız kaldı cocuklarımız fakat

herbiri yeni bir baba olacaktı yeni günlere

kan emdiler analarının yaralarından

oynadılar mayınlarla sek sek oynar gibi zıpladılar durmadan

bir gün onlarda gülecekti

ve bir gün onlarda bineceklerdi umut trenine

suanda hayaldi barıs

yılmadılar,yorulmadılar yinede

ve ugrastılar elleriyle,tırnaklarıyla kazdılar ölümün,savasın mezarını.


selçuk özbek

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com