TEK VE SON UMUDUM

Yeşil yeşil ağaçlarım vardı eskiden
Hiç susmayan bir muhabbet kuşum
Şarkılar söyleyen çiçeklerim vardı baş ucumda
Geceleri ise yıldızlar ziyaret ederdi odamı
Penceremin kıyısından süzülürdü kırlangıçlar
Gün bir başka doğardı martıların ardından
Bir başka damlardı yağmur toprağa
Çünkü sen vardın o yağmurlarda
Sen vardın bulutlarda
Sen vardın ağaçlarda, sularda, yıldızlarda
Şimdiyse yoksun
Söyle niye
Niye gittin sanki o yaban ellere
Hiç mi acımadın geçen o güzel senelere
İsyanım sana değil, kadere
Beni aldatan o sahte günlere
Şimdi ise sürekli ağlayan bir köpeğim var
Hasretinden başka yanımda
Ağaçlarım yenik düştü güze
Birer birer yıkıldı üzerime
Birer birer soldu çiçeklerim
Göç etti kırlangıçlar
Bir veda bile etmeden
Göç etti mutluluğum seninle
Bir damla yağmur bile yağmıyor artık toprağa
Yıldızlar ise hiç uğramaz oldu yalnızlığıma
En karanlık geceler güneş misali dolaşıyor etrafımda
Biliyorsun tek ve son umudum sensin bu dünyada


ugursay ates

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com