YAĞMURDA UTANSIN
Sensizlik ateşi düşmüş bağrıma
Kader sarmış beni sensiz ağına
Güneş doğmuş yakmak için bedeni
Güneş ne ki sensizliğin yanında

Ağlarım sensizlik hasretine ben
Kader neymiş sensizlik mi bilemem
Yağan yağmurda utansın halinden
Yağmur ne ki göz yaşımın yanında

Azrail gelmiş bu canı almaya
Varsın alsın göğüs gererim ona
Korkutmaz beni ölüm korkusu
Ölüm ne ki hasretinin yanında

mustafa günay

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com