Söğüt Ağacı
Dikildiğin günü dün gibi hatırlarım,
Ben o zaman çocuk, sen de bir dal parçasıydın
Şimdi ise kocaman bir ağaç olmuşsun
Kuşlar yuva yapmış dalına,
Bilemezdim ki bir gün gölgelik olacağını bana.

Farkında mısın,
Neler değişmiş şu geçen zamanda?
Benim saçlarım böyle miydi eskiden?
Bu ırmak o kadar yakın mıydı sana?
Kana kana içiyorsun suyundan da,
Altını nasıl oyduğuna bir baksana
Şimdi yaşasaydı o yaşlı adam,
Siper olmaz mıydı sana?

Seni görünce eski günleri hatırladım,
Karşı tarafta hayvan otlatırdık
Yüzmeyi de bu ırmakta öğrendim
Şimdiki yaşadığım yerde dikili bir ağaç bile yok,
Her taraf beton yığını
Söğüt ağacı, onun için hasretim hasretim sana.

Biliyor musun,
Nasıl da çabuk geçiyor zaman?
Bak! Güneş yine tepeye dikilmiş
neredeyse akşam olacak,
Senden ayrılmak zor ama gitmek zorundayım
Şimdilik hoşça kal,
Beni bir gün ecel, seni de sel götürmezse,
Yine buluşuruz Söğüt Ağacı.

Not: Bu şiir ABD´deki Uluslararası şiir Kütüphanesi´nin,
yapıtlarından olan The Road That never ends,
adlı şiir antolojisinde yayınlanmıştır.

Şerafettin ÖZIŞIK

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com