TUTSAK
Seni nasil sevdigimi. ..! Özgür daglarin DIKENSIZ GÜLLERINI andirirsin.
Dün bir yagmurun ölüsünü çikardilar denizden.
Ve yine hayat ? rüzgar gülü ? kokuyordu.
Uçurum sarkilarinin en uçari kiyilarinda dolaniyordum.
Utanan gözlerin yakamoz pariltilarinda kayboluyordum.
Bütün bir bedenle sarp kayaliklarin en ulasilmaz sanilan
doruklarinda parçalaniyordu feryadim.
Evet. Seni nasil sevdigimi bilseler di bu yagmurlar ;
süphesiz ki asarlardi...ve Bense ilk kez senin gibi Tutsak kaliyorum.
Bilir misin Tutsak...!
Bir yorgun kent vardi yüregimde...Ayak izleri sonsuzluga yürüyordu....
Inadina sevdalarin gittigi bir yoldu...Ve biliyordum Tutsak...
sen dönmüyordun. Geriye bakan sadece asabi bakislarin yoksulluguydu.
Yildizlar gecelere kosuyordu. Ve yine aklimda oluyordun...
Yagmur hala yagiyordu. Ve sokak lambalarinin tedirgin isiklari,
yüzüme düsüyordu. Hasret randevularina sadik kaliyordu.
Ve ölen yagmurlar için agitlar sariyordu aksamlari...
Ibret aliyordu bulutlar. Kursuni bir matem havasina giriyordu...
ÖMÜR DEDIKLERI SEY SEVDAMA DAR GELIYORDU..
ve yine dünya hep bilindik yalanlari oynuyordu.
Bilir misin Tutsak...!
Bazen düsünürüm yarali güllerin sefil dikenlerini...
ve bütün göz yaslarini ve bütün acilari ve bütün ihanetleri görürüm.
Yagmur gelir, düsüncelerimin güneslerini koparip,
beni karanliklara mahkum eder...
Bilir misin Tutsak...!
Ay karardigi zaman bana yakismayan tek sey AGLAMAKTI...
Oysa karanligin yüregine yürümek zor degildi.
Ve en temiz siirleri kiyasiya yakalamak.
Çürük sevgi tohumlarini hayatin MUSALLA TASINA DEVIRMEK çok mu zor Tutsak...!
çok mu zor....
Iste böyle Tutsak...!
Umutlarimizi hep inatçi ayazlara kaptirdik.
Kavgali gözler sabaha kapali... Tipki sevdamiz gibi.
Yarali kentlerin yorgun gözleriyle ve NERUT DAGININ koyaklari gibi pusuda
tutmak hayati...örselemek düsünceleri... kiyasiya bogusmak ihanetlerle...
ve bütün bir izdirabina ragmen yinede içimde tasimak ismini...!
Bir yagmur düsüyordu hayatima...
masum bir bakisti sesi... ve yarim kalan bir dünya nin acisiydi gözleri...
Bir leylak tazeligindeydi ezilmisligi...
Sahit olsun bu yakismayan göz yaslarim...
Sahit olsun bu yagmurlar...
sahit olsun ki..! feryatlarim.!
Yarini meçhul yarinlara.
Ugruna öyle bir sonsuzluk tasiyayim ki yüregimde ..!
sevmemissem N A M E R T olayim...
Necdet Önder

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com