HAYALLERİMİN CELLADI
HAYALLERİMİN CELLADI

sustu sokak lambalarının buğulu ışığı
sustu akşamlar, sustu deniz
hiç birşey düşünülmez oldu şafağa tülbent bağlanan o gecelerde
gülmek yabancı oldu bütün yüzlere
ağlamak ise bir dost
sarılmak mucize oldu sevenlere, kavuşmak
gerçekleştirdikleri en hüzünlü başarı ayrılmak
anlıyorsun beni değil mi birtanem
sensiz gökyüzünün ne kadar boş olduğunu bir ben bilirim
sensiz gecelerimin aç susuz olduğunu bu çölde
sil gözyaşlarını yavrum bizim olmamışlığımızdan ne çıkar
aşkımız varya
aşkımız varya demiş şair
avare avare dolaştığımız sonsuz samanyolunda
yılda bir kez sokak lambarının ışığına tüneyen kelebek gibi
ölesiye kanat çırpıyor kalbim her aklıma geldiğinde
sen bilmezsin birtanem nasıl sevmiştim seni
bir anne duası kadar içtendi yaşadıklarım
bir çocuk sevinci kadar gerçek
kendime düşmanlığım bu yüzden
kendime isyanım
bir silahım olsaydı eğer
bir silağım
yolsulluğu şakağından
kaybetmeyi kalbinden
ve sensizliği alnının tam ortasından vururdum.
bir kere inanmamıştın bana
gecelerim senin bana inanman için tanrıya dua etmekle geçerdi
yıldızlar gözyaşlarımla beraber kayar
şafaklar ninni olurdu uykusuz gecelerime
gökyüzü ana kucağı kadar güvenilir gelirdi bana sensiz gecelerde
seni sevmek yalandan yalan gelirdi düş kırıklarıyda dolu günlerime
seni sevmek buydu işte
seni sevmek eskilerden kalan bir şarkı gibiydi dudaklarımda
sen gelince aklıma her bir notasına gizli gizli ağlardım şarkılarımın
sen gelince celladı olurdun hayallerimin
sen hayallerimin kiralık katili
sen amansız dertlerimin yeşermemiş taneciği
sensizliğin acısı oturduğunda içime
boynuma dolanan ipin ilmiğini çekmek geçer içimden ansızın
olmadı be canım olmadı yapamadım demek istemezdim
güneşe göz kırpan her bir ebruli akşamda
bir gün sıra bana gelecek sende anlayacaksın
bu senin son şansındı arkamdan koşacaksın
bilirmisin kaç geceler seni düşünüp içtim, seni düşünüp ağladım
senin şeferine değil senin şerefsizliğine kaldırdım kadehlerimi
senin yokluğuna yuvarlandı boş şişeler
her şey bitti artık
sen hayallerimin celladı
umutlarımın katili
ve zavallı bir ömrün acımasız azraili
kalbimdeki tek kurşunla öldürdün aşkımı
acımasızca öldürdün bahçemdeki son gülümü
artık,
artık gelip alabilirsin ödülünü...



19:21 21.05.2004

S.G.S




S.Gürkan Süerdem

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com