Ağaç
Sanki bir asırdır seni bekliyordum.
Önce dikildiğim yerde kök saldım
Dallarım ve yapraklarım oldu,
Her gelen baharda
İnatla çiçek açtım,
Kuşlara yuva oldum,
Rüzgarda şarkılar söyledi yapraklarım bir ağızdan...
Seni beklerken
Gölgemde nice insanlar uyuttum.
Meyve verdim.
Sonra bir sonbahar,
Dönmeyeceğini anladım.
Artık çok geç olduğunu
Başkalarının olduğunu
Beni kalbine gömdüğünü anlattı rüzgar, uygun bir dille.
Çok ağladım.
Önce çiçeklerim açmaz oldu,
Sonra yapraklarım kurudu.
Kaç bahar geldi geçti yeşermedim bir daha...
Şimdi çürüyüp yok olup toprağa karışana kadar,
seni sensiz sevmeyi sürdürüyorum.
Artık seni beklemiyorum...


Seda Halis

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com