PRENSES
PRENSES


olmazların ekildi bahçemde en olmaz gülümsün
ağıtlarıyla en güzel sevgilerin gömüldüğü
yaralı gönlümle sevda koyunda göründüğümsün
ışığa vuran suretimin
düşlerine hapsolmuş nuktedan bir yansımasına olan hasretimsin
çok karmaşıksın en az şuan yazdıklarım kadar...

toprağa doğurganlığı veren
gökyüzündeki her bir yağmur tanesini meleklere indirebilen
darmadağınık gençlirin içine ansızın ateşi düşüren yüce ALLAH
bu unutulduğunu sana gence de bir lütufta bulunmuş
genç bir daha hatırlanılmayacağını sanarken
kendini kalabalıklar içinde bulmuş
iki kişilik kalabalıklar içinde...

yazmıştım bir önceki şiirimde
her mevsimi yaşanılabilen bir memleket olduğunu
ister gör ister görme geçmeziyim ben bu kızın
ben güzelden anlarım
meltem prensesi bu kalbin demiştim
ilk gezmede yağmurla beraber...

şimdi hatırlıyorum o ilk izlenimleri
durakta gördüğüm fakat yanında durmaktan çekindiğim
otobüste olabildiğince uzaklarında oturduğum
farkında olmadan bir ara yanında kıvrıldığım
o kız sen olamazsın
çok haklısın be hayatım hemde çok
o soğuk nevalenin içinde barındırdığın bu ruh
şimdilerde dışarı çıkıyor yazla beraber
ruhunun bedenine yansıyan suretini daha yeni yeni görüyorum
çok kısa zamanda kaynaştık seninle
tek korkum bu kadar çabuk buğar olmamamız
ALLAH´tan tek arzum sonsuza dek birbirimizi unutmamamız...



S.G.S.

11:54 13.06.2004


S.Gürkan Süerdem

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com