AŞKIMIZ
İkimizin de geç kaldığıydı aşk;ya da bir türlü yetişemediğimiz.Başka kollarda sakladığımız,ama aramızda bulduğumuzda.İkimizin arasında rutin sevişmelerle kağıda döktüğümüzdü.Hep yanan dudaklarda,bir türlü kavuşmayan ellerde özlemimizdi.Bazen sen,ara sıra da ben olan.Aşk,güneşin kudretinde,tutuşan bedenlerde,çığlık çığlığa bağıran ruhlarımızda yaşayan...Hep gizlediğimiz mücevher,derinlerde sakladığımız küçük menekşe...Bir çocuk ağlıyor bak içimizde,sen oluyor,ben kokuyor...Bir nefret büyüyor sonra dağları aşıyor öfkemiz.Bir aşkımız var bizim,kendimize bile itiraf edemediğimiz...Bizi uzaklaştıran birbirimize,bir aşkımız var böyle zengin,böyle acımasız...Buluştuğumuz rüyaları sınırlandıran,aşık bakışlarımızı buğulandıran...Bir aşk ki hiç yakalayamadığımız,doğru zamanı hiç bulamadığımız,arzularımıza gem vurduran ,kalbimizi kapayan başka aşklara...Aşkımız...Her defasında ümitsizliğe sürükleyen,kadehleri kırdıran,yüreğimizi paramparça eden,hep uzaklaştığımız sonra deli gibi seviştiğimiz,rüyalarımızda...Kırgınız birbirimize,acımasız sözlerimiz,oysa insan kızabilir mi ki en sevdiğine?Bizi bize küstüren aşkımız..Bizden daha aşık daha bencil daha büyük aşkımız.Hiçbir zaman yılmadığımız,hep savaş verdiğimiz ama kendimiz bile bunun farkında olmadan onardığımız aşkımız..
Tek bir itirafımız var bizim; ancak geçerken
uğramaların(!) sonunda söylenen: ?Kendine iyi bak!?

"AŞKIMA İYİ BAK E Mİ!"

(Bir şeyler kalbinizde kalmaya devam ettikçe bir umut her zaman vardır.)
mayıs 99
Neslihan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com