Gel Be Adam
Mor salkım taneleriydi bahçemde,
Kokusu geniz yakan.
Tuzlu,deniz tadıydı.
Terim karışmıştı içtiğim suyuma,
Emeğim karışmıştı.
Terim,bedenimle yarıştı.
Tarlada ekin,başak, birbirine karıştı.
Rüyalarım,gerçeklerle kapıştı.
Gerçek galip geldi.
Mor salkım tanelerim döküldü tek tek.
Uykum rüyamı ağırladı,baş yastığımda,
Üşüdüm,büzüldüm,çarşafsız yatağımda.
Aradım,buldum kendimi rüyamda.
Uyardım,uyandırdım beni,
Gene yalnız kaldım,kendi dünyamda.
Harmandı savurduğum.
Yandırıp kavurduğum,
İçip ağzımı,
Koklayıp genzimi yaktırdığım.
Su-yum ! Nimetim! Emeğim ! Sevdam !
Uğruna bir ömür harcadığım.
Çık rüyamdan gel be adam !
Sezer Nişancı
Mart .2004 İzmir
Sezer Nişancı
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com