bu günlük bu kadar
İKİMİZDE İLK BAŞTA SESSİZDİK.
SONRA SESSİZLİĞİMİZİ BOZDUK
SANA SENİ SEVDİĞİMİ SÖYLERDİM.
SENDE BANA.
İKİMİZ KONUŞURKEN EN ÇOK KONUŞAN BEN OLURDUM.
HATTA EN ÇOK SEVGİ KELİMESİNİ KULLANANDA BEN OLURDUM.
ARDINDAN İKİMİZDE SUSARDIK.
ANİDEN MAVİ Bİ YUSUFÇUK HAVALANIRDI
OTURDUĞUMUZ DERENİN KENARINDAN.
SEN YİNE KONUŞMAYA BAŞLARDIN.
BU DEFA BEN HİÇ KONUŞMAZDIM.
SUSAR SENİ DİNLERDİM.
SEN HER DEFASINDA BENİ SEVDİĞİNİ SÖYLERDİN
BENDE SENİ DİNLERDİM.
SENİN O KELİMELERİ DEYİŞİNE BEN DOĞUŞTAN HASTAYDIM.

HAVA YAVAŞ YAVAŞ KARANLIĞINI ÜZERİMİZE ATIVERİRİDİ.
ARDINDA HAFİF BİR RÜZGAR ESERDİ.
BİRDEN KUVVETLENİP YERDEN TOZLARI PERİŞAN Bİ ŞEKİLDE ALIVERİRDİ.

Ercan Karasu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com