YARALAR BENİ
Fakirin çektiği yokluk belası,
Ömrü biter ama bitmez çilesi,
Her gün yediği zalimin sillesi,
Tüketir, bitirir, yaralar beni.

Gurbeti kendine mekân tutanlar,
Kader kurbanı hapiste yatanlar,
Ömür boyu aç yatıp aç kalkanlar,
Tüketir, bitirir, yaralar beni.

Baharda kışı yaşayıp donanlar,
Gözyaşın aşına katık yapanlar,
Ümitlerin yorgan yapıp yatanlar,
Tüketir, bitirir, yaralar beni.

Koklanmadan solan kısmetsiz güller,
Sevgi solumamış kadersiz kullar,
Boynu bükük kalmış yetimler, dullar,
Tüketir, bitirir, yaralar beni.

Kuzum, yavrum diyerek ağlayanlar,
Hasret çekip ciğerin dağlayanlar,
Soyu kurumuş dünkü çağlayanlar,
Tüketir, bitirir, yaralar beni.

Yanıkoğlu der, Ferat?ça dolaşmak,
Bir ömür boyu felekle güreşmek,
Hep yenik düşüp acıyı üleşmek,
Tüketir, bitirir, yaralar beni.

Erzurum, 28 Ağustos 1999.

Ferat GENÇ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com