PERİŞAN
Kadere mektup yazdım gönül yaylasından,
Selam siteme karışmış, meram perişan.
Kalbura döndü bedenim dost yarasından,
Derman icrana karışmış, yaram perişan.

Bilmem bunca çile neyine bu garibin,
Gurbet elde sılayı soluyan birinin,
Hakkı ateş olsa da işlenen cürümün,
Ateş dumana karışmış, çıram perişan.

Düşenin ortağı bulunmaz kederine,
Hesapsız, kitapsız ederi ederine,
Bir kumar oynadımsa kendi kaderime,
Lira kuruşa karışmış, param perişan.

Kurudu göz yaşım, akmaz oldu pınarım,
Uslanmaz, her güleni candan dost sanarım,
Allah bir, haktır Resul, budur son ikrarım,
Tabut toprağa karışmış, sıram perişan.

Yaprak ışığa muhtaçtır, ışık güneşe,
Gönüller günahkâr, haram katıldı aşa,
Kalmayınca namus, nasıl yaşarsan yaşa,
Moda imana karışmış, törem perişan.

Amadeyim emrine yüce yaradanın,
Gönül köprü kurdu, hükmü yok zarfın, pulun,
Akar Hakka bedeni bu günahkâr kulun,
Çakıl kumlara karışmış, derem perişan.

Yanıkoğlu dinmez oldu çektiğin çile,
Kader mahkûmu asi olmaz bile bile,
Birinden diğerine varan haber ile,
Leyla Mecnun?a karışmış, Kerem perişan.

Erzurum, 24 Mart 1998.

Ferat GENÇ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com