Ruhum Zindanda Kaldı
Kara parmaklıklar ardı çok soğuk
Zindan bura ev ocagı değil ki
Dört mevsim üşümüşkü rengi soluk
Gelen sıcak yaz sıcağı değil ki.

Gardiyanlar bekler kapı ardında
Zindan boş,koğuş boş,ışık hepten loş
Bozuk çorba verirler kırık tasta
Kuru ekmekler bu verilen tastan daha hoş

Duvarlar sessiz bir o kadar yalnız
Ne bir ışık nede bir ses verir zindan
Mahkumluk acı damarlarımız kansız
Suçu olmayanı gelmez der gardiyan.

Bir sabah gelirde derler özgürsün
Kalma burda bedenin azad oldu
Koş var git yoluna artık hürsün
Bilmezler ki ruhum zindan da kaldı.


Hasan Alperen Selçuk

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com