KADER BENİ
Düştüm zalim kaderin pençesine,
Bir namerde yol etti kader beni.
Hazan vurdu şu gönül bahçesine,
Kurumuş bir dal etti kader beni.

Bir dilbere yandım, sevdasın çektim,
İnim inim inleyip yaşım döktüm,
Şu çaresiz gönlüme umut ektim,
Umutsuz bir kul etti kader beni.

Garibim, gezerim gurbet ellerde,
Sevdamı kokladım esen yellerde,
Aşıklara ilham olup dillerde,
Sazda mızrap, tel etti kader beni.

Merhem durmaz gönüldeki yarada,
Turnaya telek, tel idim havada,
Gelen vurdu kimisi de sırada,
Perişan bir hal etti kader beni.

Bir sevda uğruna Mecnun?a döndüm,
Aşkın ateşinde kavruldum, yandım,
Rüzgâr vurdu, kül misali savruldum,
Poyraz esen yel etti kader beni.

Yanıkoğlu kar idi dağ başında,
Sevda çekti rüyasında, düşünde,
Aman bilmez nazlı yarin peşinde,
Akan ırmak, sel etti kader beni.

Erzurum, 07 Mayıs 1990.

Ferat GENÇ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com