KÜL KEDİLERİNİN ALEVLERİ
Ah! Kediler ölür yoksul sokaklarda
Hüzünle yamalı umutlarıyla,
Kimsesizlikle koyun koyuna kediler.
Mezarı oradadır bilirim o yoksulların:
İki kaş arasında bir kurşun yarasında.
Kan gören gül yaprağı sırasında?
Gözbebeklerinde gizlidir hüznü kedilerin
Ağladıkça yaza tutunan nefesleriyle cansız?
Kediler bilirim, dilekleri yağmura bağlı,
Pervasız, sedasız, tasalı, gamlı?
Üşür ceketlerinin altında yamalı yürekleri
Yürekleri yetmez hayallerine kedilerin
Rüyalarıyla girer rüyalara kediler.
Gölgelerini sokak yoksulluğunda yitirir
Kaybolan son hayallerinin ardından
Küllerini savurur yaktığı ağıtların
Ateşinde ısınır kefensiz ölülerin
Kediler bilirim ah uzaklarda
Hüznünü bayrama saklar
Kediler var ölür hâlâ yol ortasında
Kediler yeşerir düşen kedi kafatasında
Kediler bilirim, öfkesini gelin etmiş toprağa
Erir damakları dokunmadan yaprağa

Gıyasettin Yiğiter

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com