GÜLÜM
GÜLÜM,
SENİ YOKLUĞUNDAN TANIYORUM ŞİMDİ
İLKİN NEFESİN GİRİYOR KAPIDAN
SONRA SESİN,
SONRA SEN...
AK BİR GİYSİYE BÜRÜNMÜŞSÜN GÜLÜM
SAÇLARINDA BADEM ÇİÇEĞİ,
OYSA BEN BİR TÜRLÜ BULAMIYORUM
BANA UZANAN SICAK ELİ.
SENİ ÖZLEMİNLE TANIYORUM ŞİMDİ
İLKİN BAŞ DÖNMESİYLE BELİRİYOR
SONRA HAFİFTEN BİR SIZI
İPLİK İPLİK ÇEKİLİYOR KANI DAMARLARIMIN
DUDAKLARIMDA AĞLAMAYA HAZIR DİZELER
GÖZBEBEKLERİMDE YAPRAK DÖKÜMÜ
GÖRMÜYOR MUSUN ÇARESİZLİĞİMİ?
SANA OLAN AŞKIMI...
SENİ YOKLUĞUNDAN TANIYORUM ŞİMDİ
KARI BUZ TUTMUŞ DAĞLAR YÜKSELİYOR
SONRA KIVRIM KIVRIM SANA UZANIP GİDEN YOLLAR,
KENTLER,BELDEDER,DİYARLAR
SABIR TAŞIM BÖLÜNÜYOR,BİNLERCE KEZ
YA GEL,YA SESSİZCE ÇEK GİT NE OLUR
İÇİMDEKİ ÇARESİZLİK BÜYÜYOR.....

(uğruna gözyaşı döktüğüm tek insana;MERVE´YE)
Rüçhan KONAR

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com