DOLUNAY
Ay bile küsmüş dünyaya bu akşam,
Yavaş yavaş kayboluyor gökyüzünde,
Artık eskisi gibi aydınlatmıyor bu kara geceyi,
Belkide küsmüştür ay dünyaya,
Belkide üzgündür sevdiğine kavuşamıyor diye,
Tıpkı benim gibi?
Ne olursun gitme ay,
Kaybolma Bu karanlık geceyi kim aydınlatacak sonra,
Ama senin dünyaya ışık saçman bir an meselesi
Belkide bir saat sonra yine parlayacaksın
gökyüzünde tüm şehvetinle
Yani dünyaya kavuşacaksın
Ama ben kavuşamıyorum sevdiğime.
Sevdiğim belki benden çok uzakta değil,
ona dokunacak kadar yakındayım
Ama ona ulaşamıyorum.
Yalçın Uzun

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com