KAHRAMAN ASKER
KAHRAMAN ASKER

En önde uçan şu kuşa bak,
Rüzgar gibi, alev gibi coşuyor.
Düşmanı tam alnından vurarak,
Vatan aşkından dağlar aşıyor.

Türk?tür soyu, Fatihlerin torunu.
Çarpışır, savaşır tüketmez soyunu,
Hadi artık topla yiğit ordunu.
Yaz düşmanın göğsüne şanlı adını.

Alnından dökülen kanlar içinde,
Hırsından ne yapacağını bilmiyor.
Yaralı, kanlı, kıpkırmızı eliyle,
Tüfeğin tetiğini çekmeye çalışıyor.

Bayrak elinde dikecek yer arıyor.
Bir kahpe kurşunla göğsünden vuruluyor.
Diktiği bayrağı son defa öperek,
Gözü bulutlarda, uzanmış yatıyor.

Sen Atandan ibret aldın.
Göğsün kabarık, alnın aktır.
Senin tek aşkın vatan aşkıdır.
Kara toprak altında yalnız mı kaldın?

Yine sen öndesin toprak altında,
Yerin yücedir, Allah katında.
Savaştın yiğitler gibi Vatan sathında.
Sen ölmedin, yaşıyorsun millet kâlbinde.

Onlara öldü demeyin, ?Şehitler ölmez?.
Onlar yanan meşaledir hiç sönmez.
?Ya ölüm, ya kalım? der, savaştan dönmez.
Onlar kırmızı bir güldür, hiç solmaz.

Ey şehit asker toprağında rahat uyu.
Seni toprakta değil, bayrakta görüyorum.
Diktiğin şu bayrak altında seni anarak.
Mukaddes ruhuna Fatihalar gönderiyorum

Cemil GENÇBEY
Cemil Gençbey

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com