Dönüp bakınca
Dönüp bakınca
Hep beni karşımda dikilmiş bulduğum aynam,aynım,ben
Tüm şeytanların adı ile anıyorum adını yine
Ve mevsimsiz bir taşlama, taşlanma oluyor dünler.
Her günahımın şeytanı,
Şerrinden karanlığına sığındığım gecelere gün düştü ölüm gibi
İnsan seline kapılıp, şehrin soğuk sokaklarında boğuluyorum dirilip dirilip
Hep susuyorum ve içime düşen her yağmur ölümü süslüyor avuçlarıma
Ki öğrendim; aşk aşk öldüren koynumda beslediğim bir yılandır yüreğim

05.04.2004

Nurettin Sakin

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com