YELDEĞİRMENLERİNE KARŞI
Yaşamın anlamsız sahillerinde yürürken ben,
Herşeyimle seninleyken benliğimde yankılanan sen,
Ne kadar acı bu trajedi,bitmeyen bu dram,hayat,
Seninle dolup taşan bu gönül,hep seni isterken,
Sen yoksun,yine yoksun...

Komik mi yoksa trajik mi bu halim,sabahleyin,
Ayaklarımı ıslatan çiğ taneleri yok olurken birer birer,
Her doğan günle yükselen bu umut,her günbatımıyla,
Batarken ne kadar da hain bu içimi acıtan hüzün,
Sen yoksun,yine yoksun...

Anlamsız diyologlarında boğulurken her günün,
Anlamlı tarafları ne kadar da kısa,her türlü şeyi,
Silen ölüm çok mu yakınımda yoksa çok mu uzak,
Diyarlarda sadece seni dileyen ben gözyaşlarımla,
Gülüyorum bu hayata iç kanamalarla boğulurken ruhum,ama,
Sen yoksun,yine yoksun...

Seni karşıma çıkaran bu hayat seni geri almak isterken,
Mızrağım olur musun yeldeğirmenlerine karşı rüzgarda,
Akıntıya karşı yüzerken ulaşabilecek miyiz gideceğimiz yere,
Sözlerin bazen kanatsa da kalbim son vuruşunu yapana dek,
Sadece senin için atarken ve ben sende kaybolurken,ama,
Sen yoksun,yine yoksun...

Nuri Bektaş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com