hüzün
yakamoz düşlerime dalıyorum sensiz
bir iki satıra yazıyorum seni nasıl sevdiğimi
anlamsız birkaç kelimeye esir olduğumu düşünüyorum
beni unuttuğun geliyor aklıma
buruşturup atıyorum umutlarımı bir kenara
nefretten olmasa gerek sanki boşa giden bir sevda
ya da bilinmeyen gecelerde dökülen göz yaşı
kim bilir belki seni atıyorum bir kenara
derken aynı şarkılar aynı mısralar anımsatıyor seni bana
buğulanmış camlara defalarca yazıyorum seni
geçmişin izlerini taşıyor oysa ki kelimeler
noktasız cümleler virgüllerle bağlanmış aşklar
hayatımda belki de noktayı şu an kullanıyorum
ve aynı sana soru işaretiyle başlıyorum
aşkın karmaşıklığında

NEŞET ÇAKIR

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com