Geç Kaldık
Geç Kaldık

Kızgın çöllerin
Alev alev yanan kumları mı oldum.
Yoksa..
Yalnız okyanusların
Azgın dalgalarına mı döndüm.
Nedir nedendir.
Bende olan bu yalnızlık.
Ellerim titriyor.
Gözlerim ise
Dalgın dalgın bakışlarım arasında
Hiç mi hiç kırpmıyor...

Çaresizlik.
Demir mi attı gönlüme
Karanlık kelimelere esir mi düştüm
Bu akşam vakti serinliğinde
Üşüdükçe.
Geç kalınmış kelimelerle
Kendimi
Sende mi, sende mi boğuyorum...

Ağlamak, ağlamak istedikçe.
Sanki.
Sahte sahte gülüyorum.
Ya ben kendimi.
Sen olarak ikiye mi böldüm.
Kanım ben olarak akmıyor
Tenim ise sen olarak kurumak bilmiyor.
Nedir bu çile üçgeni.
Geç kaldık.
Zamana kandık.
Kara kara yandık.
İnan.
Bunu artık ben de bilyorum...

Güneş artık doğmuyor
Benim sensiz gündüzlerime.
Yıldızlar ise parlamıyor
Sensiz gecelerde gözlerime.
Güneşim kayboldu.
Karanlık bastı..
Yıldızlar birer birer kaydı.
Gönlüm şaşkın.
Hislerim baygın
Neden, nedendir bu sevgi seli.
Bende dinmek bilmiyor.
Seviyorum seviyorum.
Seni desem de.
Geç kaldık geç kaldık.
Bunu artık ben de biliyorum...

Yansın diyorum artık.
Bu zaman diliminde.
Yolculuk eden bedenim.
Korkum olamaz asla.
Bu gündüz ve gecelerde.
Sensiz geçen saatlerimden.
Ben sevdim.
Gerçek sevgiyi gönlümde sen olarak ördüm.
Bedenim olmasa da
Ben artık gönlümde..
Gönül sevgimle sen olarak geziyorum...

Ağıtlar yaksam da
Bağırıp çağırsam da
Kara kara düşünüp
Seni
Uçsuz bucaksız sayfalara
Ferman olarak yazıp karalasam da
Seni sevdim
Evet seni seviyorum
Sen benimsin desem de
Faydası olamaz artık..
Bu geç kalınmış zamana..


ATIL KESMEN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com