Bir Damla Ter
Bir Damla Ter

Kadın
Günlüğüne bakıyordu
İçi özlem kokuyordu
Kalbi
Birden küt küt diye attı
Dışarıda rüzgar da esmiyordu
Güneşli bir hava vardı

Başını kaldırdı
Eskilere dönmüş o mahmur gözleriyle
Dalgın dalgın baktı
İçi bir hoş olmuştu
Artık ne dese boştu
O anda
Teninden bir damla ter damladı
Vucudunu
Sımsıcak bir ateş sardı
Evet
Bu ter
Ona çok şeyleri anlatıyordu
Yıllar nasıl da gelip geçmişti
Her nefeste bir iz
Her düşüncede bir ezgi kalmıştı...

Kadın
Günlüğünü kapattı
O bir damla terle
Başbaşa kaldı
Yorgundu
Yıllar onu bir şekilde olgunlaştırmıştı
Kapı arkasında asılı
Ona yıllardır güzellik saçan
Aynaya gözleri takıldı
Kalbi
O anda daha da hızlı atıyordu
Düşünceleri bir kılıç gibi
Sanki her yerini kesiyordu
Çünkü
Ayna toz tutmuştu
Ayağa kalktı
O bir damla teri parmağına aldı
Ve bir adım attı
Uzun uzun aynaya baktı
Ve her şeyin
Bir damla terle
Yok olduğunu anladı..
ATIL KESMEN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com