Ela gozlum
Kış mı gelmiş, mor dağların başına
Durmadan yağıyor kar,ela gözlüm
Hasret kaldım senin o mah yüzüne
Geçiyor günlerim, zor ela gözlüm

Unuttum be seni, desemde yalan
Herkes gitti, yoktur ki geri gelen
Mal mülk diye, benim elimde kalan
İçerimde yanan, kor ela gözlüm

Merak edip, hiç dönüpte bakmazsın.
Ne haldeyim,söylemezsem bilmezsin
Ben sormadım ,sen halini demezsin
Sen halinden haber, ver ela gözlüm.

Gelemem yanına, yollar var engel
Ben gelemezsem, bari sen haber ver.
Söylemez oldu, konuştuğun diller
Oldu bana dünya , dar ela gözlüm.

Bu gönül engel tanımaz arada
Dileğim odur, görem ara sırada
Her gün büyür, içimdeki yarada
Gel kendi gözünle, gör ela gözlüm

Servet derki gönüllerde hoş idim.
Felek vurdu, doğru yolu şaşırdım.
Kış geldi de yavaş, yavaş üşüdüm.
Al koynuna beni , sar ela gözlüm.


Servet Köroğlu

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com