Ormandaki ev
Ormandaki ev,
Penceresi güneş,
Bacası mutluluk tüten.
Küçük bir köyün kenarında
Tek ama ona ait.
İçinde iki inek bir eşek
yirmi kadar tavuk horoz
İki yaşlı çift
Verin ellerinizi
Öpmeye geldim ana baba.......
Koşmaya geldim ceviz ağacına soluksuz.
Ve buz gibi derelerinde çimmeye yine..
Belki bir daha görüş olmaz dünya gözü ile
Uzaklarda gurbet
Gurbet yürek kadar yakın
Ve hasret daim.
Olsun
Bir nefes bin ömür burada
Bin ömürlük sevmem
Bin ömürlük evlatlığım
Nerede ise yüreğim
yüreğinizle
Yüreğiniz yüreğimle.
Dağların başına çıkmayan uzağı göremez
Ben hep bu dağa çıkardım.
Gözüm ufukta izlerdim uzakları
Önce bakışlarımdı uzaklar
Şimdi uzaklar benim
Uzak yüreğimde gizli...
İzin gününün bitişine kadar.
Hüseyin Doğan

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com