Anacığım
Varsın bilmesin kimse bu derdimi
Öğrensinler cellat ipi gerdimi
Ağla üzerimi toprak serdimi
Affet beni ne olur anacığım

Kalmadı dünyanın hiç tadı tuzu
Çakallara yem oldu ana kuzu
Benide kirletti çirkefin tozu
Affet beni ne olur anacığım

Hergün yalvarırım yüce mevlaya
Bulamadım ilaç ben bu yaraya
Beyaz bedenim bulandı karaya
Affet beni ne olur anacığım

Balan Hakan der ki ey güzel ana
Bir türlü layık olamadım ben sana
Artık veda vakjti geldi bu cana
Kaybettim savaşı ben anacığım

Sazımı mezarım başına koyun
Yanıbaşımda türküler okuyun
Sesini duyayım çağlayan suyun
Elimi tut bırakma anacığım

Çetin bu hayatın boranı karı
Hep yek geliyor gariplerin zarı
Hep bizi buluyor dünyanın darı
Anlam veremiyorum anacığım

Soruyorum bu halimiz nediye
Bir zaman aslandık döndük kediye
Birazcık sevgi en güzel hediye
İnsanlar dinlemiyor anacığım

Bu gedenin tek isteği sevgidir
Sevgi kardeşlik hayatın rengidir
Bunu sağlayan insanın kendidir
Söyle tüm insanlara anacığım



(Gede= ergin çocuk
Bala=ufak çocuk)

Hakan Kılıç



Hakan Kılıç

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com