Bunun adı ekmek kavgası
Bunun adı ekmek kavgası

Bunun adı ekmek kavgası
Bilemediler ki başka bir işi
Görmediler ki bir gün,gün yüzü
Bunun adı ekmek kavgası

İndiler metrelerce yerin altına
Ekmeğini çıkardılar yeryüzüne
Vurdular kazmayı kayaların beline
Bunun adı ekmek kavgası

Ellerine aldıkları sefer tası
Köyünden getirmiş iki domatesi
Karanlıkta açmışlar çilingir sofrası
Bunun adı ekmek kavgası

Yerin altında bir şehir kazdılar
Yıkılmasın diye kütükler sardılar
Bir çatırdı duyduklarında kaçıştılar
Bunun adı ekmek kavgası

Dizlerinin üstünde kazma salladılar
Çıkmasın bir kıvılcım istediler
Metan gazına lanet okudular
Bunun adı ekmek kavgası

Sürme çekmiş gözleriyle dışarı çıktılar
Sarmış her taraflarını çamurlar, karalar
Güzel havada güneşe bile bakamadılar
Bunun adı ekmek kavgası

Bir dilim katık helva aldılar
Onu da çocuklarıyla paylaştılar
Madenciler hep böyle yaptılar
Bunun adı ekmek kavgası

Başlarına yeryüzü göçtü
Bir çok arkadaşları şehit oldu
Çocukları,eşleri yetim kaldı
Bunun adı ekmek kavgası

Bizler ısınırken sıcak sobanın yanında
Onlar yol aldı,çizmeleriyle çamurlu yollarda
Kazma,kürek ellerinde gecenin karanlığında
Bunun adı ekmek kavgası

Burhan KÜÇÜK
Burhan Küçük

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com