bir varmış bin yokmuş
-I-

ademle havvayı boşver sen
esas önemli olana gel:
yelkovan mı akrebe yedirdi yasak elmayı
yoksa akrep miydi sokan zavallı yelkovanı?

-II-

dünya değişiyor zamanla birlikte
kül rengi akşamlar yaşıyoruz Ege yazında
bizler de değişiyoruz
yaşamaksa yaşamak,lafım yok
ama izleriyle zor zamanların
kimimiz daha vurdumduymaz,alaycı
kimimiz daha mantıklı
dün yemin eden diller bugün yeniden ayartıldı
bazımızın faili yarım çalışan bir kalp
bazımızınki mangalda kül bırakmayan sözler
kaçımız kalır birbirinin yanına yıllar sonra?
tedbil-i mekanda hayır ararlar;
neye yarar eski bağları koparmaktan başka?
ya da niye geleceği düşünüp endişelenir insan
izlerken ilk aşkını,
kararan izmir akşamında,
körfeze karşı?


-III-
Her altmış hareketinde bir izinli yelkovanın
En acı esaret akrebinki şu dünyada...

-IV-

annem öğretmemişti;
kadranını kırmak kolumdaki saatin
durdurmazmış zamanı...

mustafa bilen

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com