Meçhuleme
Battığı yerde gözlerinin
doğuyorsa gözlerim
ve hiç darılmadan yürüyorsak güneşe
Eskimeyen parke taşları gibi ezilmişsek
Bil ki hiç karanlıklar çökmemiştir özlemimize
Aydınlığımızı çalamamıştır güneşin çocukları
Aldanmamışızdır meltem rüzgarına
Fırtınamızı beklemişizdir
kanayan yanımıza
aşk kokan yarımıza
acı çektiren yaramıza
ellerimizle yazdığımız yazımıza
küskün değilim
kan damlıyor çünkü dudaklarımdan
damağımda tadın kaldı
kokun sinmiş üzerime
yağmur kokuyoruz tatlı kız
Yağmurdan korkmuyoruz ancak
Saçlarımız ıslak çünkü
Islanmışız yüreğimize kadar
Koşuyoruz ümidin doğduğu yere doğru
Durmasın adımlarımız tatlı kız
Batmasın umutlarımız...

Monotheist

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com