KARDELEN VE GÜL
Yine o sessiz çığlık,
Yine çaresizlik
Bir damla şiir hayalimde
Sende
Ve gözlerinde
Ölümüne yitik...

Ve ben biliyorum
Yine apansız girceksin rüyalarıma
Ağlayacaksın eskisi gibi
O ulaşılmaz tebessümün
Şeytanın laneti,
Sonsuza kadar yasak bana.

Yüreğim...
yüreğim bomboş
Titreyen ellerim
Ve kalemim...

Ne zaman büyüyüeceğim
Ve hangi gün veda edeceğim gözlerine
Bilemiyorum...
Bildiğim tek şey var
Seni Seviyorum...

Umutsuzca seviyorum seni sevmeyi
Çaresizce arıyorum
Sonbahar gecelerinde gözlerini.
İnsafsızca basılan yapraklar gibi,
Her sözünde yaprak yaprak
Ayaklarına dökülüyorum
ve binlerce veda geliyor peşi sıra
Derken,
hapsoluyorum mısralar arasına...

İtirafsa bu,
Sonsuza dek tek gerçeğim
Senin için
Seni sevmek için
Mutlu olduğunu bilmek için
Ağladığın günleri hayalimden
Eski bir sayfaya mahkum silmek için...
Hiç umrunda olmasın gözbebeğim ne çıkar!
Kalbim,
Ruhum,
Şu parçalanmış ömrüm
Sadece senin için...

Ben bir kar çiçeğim
Sense bir gülsün
Beyaz yalanları yırtarak çıktım
Gözlerinin en güneşine
Ama öylesine soğuk
Gülmüyor o gözlerin
Sürgün çeken yapraklarıma...

Ben ki Yağmur
Baharı görmeden solacağım,
Solacağım kaderim bu
Sense bir ölümle doğacaksın
O ilkbahar güneşiyle...
O gün iklimler sana dost,
Çiçekler seninle
Güneş,
Gökyüzü,
Ve ruhumda yaşattığım cennetler
Hep seninle
Kardelen solmalı artık,
Sen mutlusun çünkü
Bitmeli benim görevim
İsyan mı edeyim
Beni böyle yaratana
Hayır çiçeğim
Asla!...

Gitmeliyim Yağmur
Monna Rosa karanlığını
Gecelerce
Uçurum uçurum
Yokoluşuma armağan etmeliyim...
ve veda etmeliyim gitmeden..

Veda Yağmura
Veda sana söylemeyi umduğum
Ve bunun hayaliyle
Yıllarca ayakta kalabildiğim
O iki kelimeye
Şairin hayaller ülkesine
veda bir büyük aşka
Nasıl yanyana durur kardelen ve gül
Yeter artık gönlüm
Yeter!
Artık kendini kandırma
Ve veda et artık hayaller ülkesine;
Elveda O belde
Elveda Simirenya...

(ekim bir ikibindört)

kenan özer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com